آرزو - بسوز... این همه آتش سزای توست

چشم زخم راست است و افسون راست ، و جادوگرى حق است و فال نیک درست و فال بد نه راست ، و بیمارى از یکى به دیگرى نرسد و بوى خوش بیمارى را بهبود دهد ، و عسل درمان بود . و سوارى و نگریستن به سبزه درمان بیمارى . [نهج البلاغه]

آرزو - بسوز... این همه آتش سزای توست
	خانه \| ارتباط \| مدیریت \|بازدید امروز:44

ایدین :: 84/1/31:: 1:14 صبح
آرزو تابوت می بردش با خود کوچه باران داشت کوچه خیس می لغزید و فانوسهای بیچارگی زینتش بودند رسید به آنجا که نمام می شد آرزوهای پیچی در این نقطه بن بست انجا که پیرمرد خاطراتش را می نواخت ملعبه رقص کودکان تقصیر بلوغ سالها را دیده بود ترکهای ناسزاها را آشنا بود و انگشتان بد اقبالی را همسایگی می کرد لعنت های پیر مردمان و دلخستگی های جوانی پنجره هایش را آشنای مداوم بود تابوت می بردش با خود زن تنها نشسته بود از دور تیشه ها می نواختند جایی فرو می ریخت ................ .................... ..............................!!! دیگر کودکان بازی نبودند فقط تکه ای از بن بست مانده بود پیرمرد دیگر لعنت نمی کرد حالا او بی شمار پیچ داشت
نظرات شما ()